Beethoven: Marsz turecki
Marsz turecki (Marcia alla Turca) z „Die Ruinen von Athen” op. 113
Utwór Ludwiga van Beethovena, obok Marcia alla Turca Mozarta, to bodaj najbardziej znany marsz w całej literaturze muzycznej. Kompozytor napisał go w tzw. stylu tureckim. Na czym polegał? Otóż Beethoven, podobnie jak inni kompozytorzy sięgający do tej konwencji, starał się odwzorować brzmienie tureckich orkiestr wojskowych, a zwłaszcza zespołów janczarów. Orkiestry te miały w repertuarze przede wszystkim marsze. Dlatego poza charakterystycznymi, ostrymi rytmami, uwagę w utworze zwraca zastosowanie wielu instrumentów perkusyjnych, które podkreślają marszowy i „turecki” charakter kompozycji.
Pierwotnie Beethoven wykorzystał temat Marszu jako podstawę dla Sześciu wariacji op. 76 na fortepian. Ten sam temat wykorzystał również w muzyce do sztuki Augusta von Kotzebue zatytułowanej Ruiny Aten (op. 113), która była zaprezentowana po raz pierwszy w 1812 r.
- 2 flety
- Beethoven: Marsz turecki (na 2 flety)
- 2 klarnety
- Beethoven: Marsz turecki (na 2 klarnety)
- 2 wiolonczele
- Beethoven: Marsz turecki (na 2 wiolonczele)
- flet + fortepian
- Beethoven: Marsz turecki (na flet i fortepian)
- fortepian
- Beethoven: Marsz turecki (na fortepian solo)
- fortepian - 4 ręce
- Beethoven: Marsz turecki (na fortepian na 4 ręce)
- klarnet + fortepian
- Beethoven: Marsz turecki (na klarnet i fortepian)
- wiolonczela + fortepian
- Beethoven: Marsz turecki (na wiolonczelę i fortepian)
- skrzypce + fortepian
- Beethoven: Marsz turecki (na skrzypce i fortepian)
- dwoje skrzypiec
- Beethoven: Marsz turecki (na dwoje skrzypiec)
