Mozart: Duet Papageny i Papagena z oper “Czarodziejski flet”

Duet Papageny i Papagena (Pa-pa-gena! Pa-pa-geno!)  z opery “Czarodziejski flet” Mozarta
Dzięki interwencji Trzech Chłopców Papageno porzuca myśl o samobójstwie i – odwołując się do mocy swoich czarodziejskich dzwonków – odzyskuje ukochaną Papagenę. Tuż przed finałem Czarodziejskiego fletu, w którym Królowa Nocy, Monostatos i Trzy Damy giną w otchłani, a Tamino łączy się ostatecznie z Paminą, para mniej wzniosłych bohaterów opery ślubuje sobie dozgonną miłość i liczne potomstwo. Ten przekomiczny, a zarazem wzruszający duet został ponoć poprawiony przez Schikanedera, wykonawcę partii Papagena. To on uznał, że zaproponowana przez Mozarta prosta eksklamacja „Papageno! Papagena!” nie oddaje w pełni radosnego zdumienia odnalezionych cudem kochanków, namówił więc kompozytora, żeby obydwoje jąkali się tak długo, aż wreszcie zdołają wykrztusić swoje pełne imiona. „Ptasia” jąkanina powraca też w końcowym fragmencie duetu: tym razem po to, by uzmysłowić słuchaczom, że para zamierza się dorobić naprawdę imponującej liczby piskląt.  

 (źródło: Dorota Kozińska / ninateka.pl)